چند روز پیش، تهران، در جلسهء جمعی از بچه های جوان علاقه مند به سینما شرکت کردم.جلسه نقد فیلم بود و اولین جلسه حضور من در بین آنها.سه پسر بودند و سه دختر.بیشتر از دو ساعت حرف زدیم و فیلم "با چشمان کاملا بسته" را نقد کردیم.بیشتر به روابط بین آنها دقت می کردم و نوع نگاهشان به هم و به موضوع و به آینده (حداقل در این موضوع خاص). همه می دانند اینها جدا نسل جدیدی هستند.نه مثل ما.اینها از ریشه، چیز دیگری هستند.برایم جالب بود که روشهای آنها برای عبور از فاصله ها چیست.برایم جالب بود که انتظارات آنها از رابطه و تعریف آنها از سطوح رابطه چگونه تغییر کرده است.دخترها این وسط چه راه سخت تری در پیش دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر