من و گوشی باهوشم.

یکی از سبب های خوش حالی من از این جور کارهاست: مدتی بود به ذهنم رسیده بود کاش می شد از گوشی ام به عنوان کنترل از راه دور لپ تاپم استفاده کنم(می دانستم هر دوی آنها بلوتوث و شبکه بی سیم دارند و ارتباط ممکن است) راستش مشکل اصلی وقتی بود که روی کاناپه ام دراز کشیده بودم و کتاب می خواندم و دوست داشتم صدای موسیقی را کم و زیاد کنم یا بروم به آهنگ بعدی. چند بار سعی کردم برنامه آماده ای برای این کار بیابم. ولی جور نشد. دیروز ایده ای به ذهنم رسید و اجرایش کردم. دیشب مثل عقده ای ها چند بار با استفاده از گوشی همینطوری بی خودی آهنگ را عوض کردم و صدا را کم و زیاد کردم و لذتش را بردم. شاید ده سالی می شود از این نوع لذت را تجربه می کنم.هر چند گاهی خیلی دیر به دیر رخ داده.